Zobacz także:
Nagroda Św. Kamila, patrona chorych i pracowników służby zdrowia, została ustanowiona w 2007 roku z inicjatywy Zakonu Posługujących Chorym – Ojców Kamilianów oraz Instytutu Praw Pacjenta i Edukacji Zdrowotnej. Nagroda przyznawana jest z okazji Światowego Dnia Chorego, co roku w innej dziedzinie medycyny. Główną ideą Nagrody jest wyrażenie i uznanie wdzięczności tym, którzy z wielką troską i bezinteresownością budują kulturę miłosierdzia, akceptacji chorych i ich rodzin oraz stają się głosem tych, którzy sami nie są w stanie domagać się przestrzegania swoich praw.Nagroda jest symbolem pomocy niesionej każdemu choremu, bez względu na jego światopogląd, wyznawaną wiarę czy rodzaj choroby – wyjaśnia abp Władysław Ziółek, metropolita archidiecezji łódzkiej członek Papieskiej Rady ds. Duszpasterstwa Służby Zdrowia, członek Kapituły Nagrody Św. Kamila.
W 2010 r. Nagroda Świętego Kamila została przyznana za opiekę nad matką i dzieckiem. Papież Benedykt XVI w Orędziu na XVII Światowy Dzień Chorego apeluje o opiekę nad dziećmi i ich najbliższymi „potrzebni są ci, którzy pochylają się nad osobami tak ciężko doświadczonymi i potrzebne jest wspieranie ich konkretną solidarnością. W ten sposób przyjęcie i dzielenie cierpienia przekłada się na użyteczne wsparcie dla rodzin chorych dzieci, tworząc wśród nich klimat pogody i nadziei„.
Podczas uroczystej Gali 10 lutego 2010 r. w Muzeum Kolekcji im. Jana Pawła II Fundacji Janiny i Zbigniewa Porczyńskich w Warszawie, przyznane zostały Nagrody Świętego Kamila dla osób i instytucji, które w sposób szczególny pochylają się nad losem dzieci i ich matek. Gościem honorowym gali był J.E. Ks. abp Henryk Muszyński – Prymas Polski.
Kapituła Nagrody Św. Kamila 2010:
- Jego Ekscelencja ks. abp Władysław Ziółek – metropolita archidiecezji łódzkiej, członek Papieskiej Rady ds. Duszpasterstwa Służby Zdrowia
- o. Arkadiusz Nowak – Prowincjał Zakonu Posługujących Chorym – Ojcowie Kamilianie
- Magdalena Bojarska – Instytut Praw Pacjenta i Edukacji Zdrowotnej
- Jadwiga Kamińska – prezes Dziennikarskiego Klubu Promocji Zdrowia
- Elżbieta Radziszewska – Pełnomocnik Rządu ds. Równego Traktowania
- Eleni Tzoka – piosenkarka, przedstawicielka świata kultury
- prof. dr hab. n. med.Marek Jarema – krajowy konsultant w dziedzinie psychiatrii
- ks. prof. Mirosław Kalinowski – dziekan Wydziału Teologii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
- Tomasz Królak – wiceprezes Katolickiej Agencji Informacyjnej
Światowy Dzień Chorego jest szczególną okolicznością do integracji środowiska organizacji, stowarzyszeń i fundacji działających dla dobra pacjentów. Z tej okazji w dniach 10 – 11 lutego w Warszawie odbywa się IV ogólnopolskie spotkanie liderów organizacji pacjentów, organizowane przez Instytut Praw Pacjenta i Edukacji Zdrowotnej oraz Zakon Posługujących Chorym – Ojcowie Kamilianie. Uczestnikami konferencji są liderzy ponad 150 organizacji pacjenckich. Pierwszego dnia z uczestnikami konferencji spotkali się m.in.: Pan Jakub Szulc – Sekretarz Stanu w Ministerstwie Zdrowia, Marek Twardowski – Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Zdrowia oraz Pan Jacek Paszkiewicz – Prezes Narodowego Funduszu Zdrowia.
Spotkanie organizacji pacjentów z Przedstawicielami Ministerstwa Zdrowia oraz Prezesem NFZ miało charakter debaty, podczas której liderzy organizacji pacjentów mogli zwrócić osobom odpowiedzialnym za kształtowanie polityki zdrowotnej państwa uwagę na największe problemy z jakimi spotykają się w codziennej działalności ich organizacji. Wśród wykładów zaplanowanych dla uczestników dwudniowej konferencji znalazły się m.in.: wystąpienie ministra Marka Twardowskiego pt.: „Zasady polityki lekowej Ministerstwa Zdrowia”, wykład dr Doroty Karkowskiej pt.: „Bezpieczeństwo pacjenta. Poszukiwanie polskiego modelu rekompensaty szkód”, wykład dr Pawła Trzcińskiego pt. „Edukacja Zdrowotna. Program – Żyj zdrowo, lecz się odpowiedzialnie”. Podczas tegorocznej konferencji jej uczestnicy mieli okazję do rozmowy z nowo powołanym Rzecznikiem Praw Pacjenta Panią Barbarą Krystyną Kozłowską. O utworzenie urzędu Rzecznika oraz uchwalenie ustawy o prawach Pacjenta, liderzy organizacji zabiegali wspólnie przez kilka lat.
W 2010 roku Nagrodę Św. Kamila otrzymali:
w kategorii: instytucje, stowarzyszenia i organizacje będące wzorem opieki nad chorymi i ich rodzinami
Nagroda: Fundacja „Rodzić po Ludzku”
Fundacja Rodzić po Ludzku powstała w 1996 r., aby kontynuować działania zainicjowane przez grupę dziennikarzy i działaczy społecznych podczas pierwszej akcji „Rodzić po ludzku” (1994 r.). To wtedy ujawniona została pełna cierpienia i poniżenia rzeczywistość polskich porodówek. Tysiące kobiet w listach i ankietach pisało o braku intymności na wieloosobowych salach porodowych, anonimowości, samotności i braku wsparcia. Matki tuż po narodzinach nie mogły nawet obejrzeć ani przytulić dziecka. Noworodek trafiał do osobnej sali, a matka mogła go widzieć tylko, gdy dziecko, szczelnie owinięte w becik, przynoszono do karmienia. Z powodu zakazu odwiedzin kobieta była odcięta od świata i najbliższych. W czasie trwania pierwszej akcji, jej organizatorzy zaproponowali kierunek przyjaznych dla matek i dzieci zmian w położnictwie. Gdy rok później akcję powtórzono, okazało się, że proces przemian już się rozpoczął. Na postulaty akcji – m.in. wprowadzenie porodów rodzinnych, umożliwienie matce ciągłego kontaktu z dzieckiem, zniesienie zakazu odwiedzin bliskich – odpowiedzieli dyrektorzy wielu szpitali, lekarze i położne. Masowo zakładano szkoły rodzenia, coraz więcej kobiet mogło liczyć na pomoc i wsparcie personelu w pielęgnacji dziecka oraz w karmieniu piersią. Zaczęto większą uwagę zwracać na poszanowanie intymności w czasie porodu i informować kobiety o jego przebiegu, podawanych lekach, stanie dziecka.
Dzisiaj wiele zjawisk, które dla pokoleń rodzących były źródłem traumatycznych przeżyć porodowych, należy do przeszłości. Poród wciąż jednak dla tysięcy kobiet nie jest pozytywnym doświadczeniem. Nadal nie szanuje się ich przeżyć, bólu, prawa do decydowania o sobie i swoim dziecku. Także obecnie wiele interwencji medycznych wykonuje się bez uprzedzenia i zgody kobiety, nie dba o intymność i prywatność w czasie porodu. W wielu szpitalach za intymne warunki i możliwość rodzenia ze wsparciem bliskiej osoby trzeba dodatkowo zapłacić. Dlatego Fundacja Rodzić po Ludzku wciąż działa na rzecz godnego porodu.
Fundacja jest organizacją pozarządową pożytku publicznego działającą na rzecz kobiet w ciąży i matek małych dzieci. Celem Fundacji jest, aby każda kobieta mogła urodzić swoje dziecko w godnych warunkach, otoczona szacunkiem oraz troskliwą i uważną opieką ze strony personelu, przy wsparciu bliskich jej osób. Misją Fundacji jest również wzmocnienie i wspieranie kobiet w otwartym formułowaniu swoich potrzeb i domaganiu się respektowania swoich praw.
Wyróżnienie: Fundacja „Pro – Vita”
Fundacja Pomocy Samotnej Matce „Pro – Vita” została zarejestrowana w roku 1990. Inicjatorem i założycielem Fundacji była Pani Anna Stecka (1930- 2004).
Fundacja Pomocy Samotnej Matce „PRO-VITA”, jak sama nazwa wskazuje w swych działaniach skierowana jest „ku życiu”- lepszemu, pełniejszemu i szczęśliwszemu. Działalność Fundacji skierowana jest na pomoc samotnym matką, które wraz ze swoimi dziećmi walczą o swój lepszy byt i chcą im stworzyć bezpieczny świat dziś, w nadziei na lepsze jutro.
Szeroka działalność skupia w sobie przede wszystkim dobrą i rzetelną diagnozę na podstawie której rozpoznaje się sytuację, planuje działania, dążąc do polepszenia sytuacji w rozmaitych zakresach życia. Fundacja pomaga samotnym matkom w znalezieniu pracy, proponuje spotkania z doradcą zawodowym, daje szansę nabezpłatną naukę w prywatnym liceum, a potem w szkole policealnej, organizuje szkolenia przygotowujące do pełnienia roli zawodowej, dające szansę na zatrudnienie.
Fundacja wspiera również dzieci, ukazując im jak wspaniale można spędzić wolny czas bez nakładów finansowych.
To właśnie w Fundacji – Centrum w malutkim, wąskim budynku „Na Pięterku”, jest świetlica, otwarta na potrzeby najmłodszych. Ciepły posiłek, pomoc w odrabianiu lekcji, wspaniała kreatywna zabawa i nauka nawiązywania prawidłowych relacji interpersonalnych.
W ramach Fundacji działa również pozarządowy Ośrodek Interwencji Kryzysowej, to miejsce gdzie można spotkać się z wielką krzywdą i smutkiem. To tu trafiają ofiary przemocy domowej, Fundacja zapewnia takim osobom schronienie, ciepły posiłek, bezpieczeństwo i pomoc, wykonuje obdukcje lekarskie oraz prowadzi warsztaty wspierające.
Fundacja prowadzi również grupy wsparcia „RAZEM RAŹNIEJ”, przeznaczone dla osób samotnie wychowujących dzieci, które chciałyby się podzielić swoimi problemami, osiągnięciami z ludźmi znajdującymi się w podobnej sytuacji życiowej.
Wśród problemów osób zgłaszających się po pomoc Fundacji powtarza się problem ubóstwa, brak przygotowania do życia (nieletnie matki), brak wykształcenia, bezrobocie, przemoc, skutki alkoholizmu, bezdomność, a w odniesieniu do dzieci dysfunkcje wychowawcze. Coraz częściej pojawiają się kobiety, które choć nie mają problemów materialnych, to trudno jest im podołać samotnemu rodzicielstwu.
Wyróżnienie: Stowarzyszenie „Po pierwsze rodzina”
Stowarzyszenie „Po pierwsze rodzina” powstało w 1995 roku z inicjatywy Małgorzaty Bal, pedagoga, matki dziewczynki z porażeniem mózgowym i skupiło grono przyjaciół, ich rodziny oraz osoby związane z rehabilitacją dzieci. Wkrótce po urodzeniu się niepełnosprawnej Agnieszki, w działania na rzecz dzieci niepełnosprawnych włączył się syn Mateusz Bal. Wspólnie organizowali turnusy rehabilitacyjne, szukali innych możliwości pomocy Agnieszce. W marcu 1996 roku już w ramach Stowarzyszenia „Po Pierwsze Rodzina” otworzyli pierwszą Poradnię „AGA” na warszawskim Żoliborzu.
Misją Stowarzyszenia jest działalność na rzecz dzieci z uszkodzeniem mózgu i ich rodzin. Realizacje misji rozpoczęto od możliwie najlepszego rozpoznania sytuacji niepełnosprawnych dzieci w Polsce. Służyły temu przeprowadzane turnusy rehabilitacyjne, spotkania naukowców i rodziców dzieci niepełnosprawnych oraz udział członków Stowarzyszenia w konferencjach, sympozjach i szkoleniach.
Obecnie Stowarzyszenie prowadzi działalność medyczno – rehabilitacyjną, edukację specjalną, wydawnictwo, konkurs fotograficzny, galerię malarstwa. Główne założenia programowe to:
I. Dzieci niepełnosprawne wymagają ściśle medycznego podejścia w zakresie codziennej rehabilitacji pod nadzorem lekarza neurologa.
II. Powinny uczyć się i wymagają specjalnego podejścia do procesu edukacji. Tylko część z nich może uczyć się w szkołach masowych lub integracyjnych, pozostałe wymagają edukacji w szkołach specjalnych. Pozwala to uniknąć izolacji związanej z indywidualnym nauczaniem w domu.
III. Procesy te powinny odbywać się w niewielkich, lokalnych ośrodkach w pobliżu miejsca zamieszkania tak, aby możliwe było normalne życie rodzinne i aby dzieci rozwijały się i nie traciły więzi społecznych.
w kategorii: pracownicy służby zdrowia z pasją realizujący swoją misję dla dobra chorych i cierpiących.
Nagroda: prof. Krzysztof Tomasz Niemiec
Profesor dr hab. Krzysztof Tomasz Niemiec jest dyrektorem Kliniki Położnictwa i Kliniki Zdrowia Kobiety w Szpitalu Medicover w Warszawie. Od początku swojej pracy zawodowej do roku 2009 związany z Instytutem Matki i Dziecka w Warszawie, gdzie kierował Kliniką Położnictwa i Ginekologii. Głównymi zainteresowaniami naukowymi profesora są: zakażenia perinatalne, choroby przenoszone drogą płciową oraz zdrowie prokreacyjne, w tym: opieka nad matką i dzieckiem oraz opieka nad kobietami żyjącymi z HIV oraz ich dziećmi. W roku 1989 otrzymał stypendium WHO w zakresie planowania rodziny w Wielkiej Brytanii, a w 1992 stypendium Fogarty Foundation w USA w zakresie zakażeń HIV u kobiet. W latach 1989 – 2005 odbył liczne staże i szkolenia w ośrodkach akademickich w Wielkiej Brytanii, USA, Irlandii i Francji zajmujących się problematyką zakażeń perinatalnych, planowania rodziny oraz patofizjologii szyjki macicy i kolposkopii.
Jest autorem ponad 290 publikacji naukowych w prasie krajowej i zagranicznej. Jest promotorem 9 zakończonych przewodów doktorskich. Jest redaktorem, autorem i współautorem wielu podręczników i książek w zakresie zakażeń perinatalnych oraz zdrowia prokreacyjnego.
Od 1992 roku współpracuje z biurem ONZ w Warszawie. Od 2005 roku jest ekspertem WHO w zakresie transmisji HIV od matki do dziecka, a od 2007 roku – ekspertem UNICEF w tym temacie. Współautor projektu standardu opieki nad kobietą i dzieckiem podczas porodu fizjologicznego. Prowadzi programy naukowe wspólnie z innymi ośrodkami naukowymi w Polsce i zagranicą. Jest członkiem wielu Towarzystw Naukowych oraz komitetów redakcyjnych czasopism naukowych. Od 2007 roku prowadzi wykłady oraz seminarium magisterskie w zakresie zdrowia reprodukcyjnego na Uniwersytecie Zielonogórskim. Do grudnia 2009 roku był vice-prezesem Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego.
Wyróżnienie: prof. Jadwiga Moll oraz prof. Jacek Moll
Prof. Jacek Jan Moll urodził się 6 maja 1949 roku w Poznaniu. Egzamin maturalny złożył w XIX Liceum Ogólnokształcącym w Łodzi w 1967 roku. W tym samym roku rozpoczął studia na Wydziale Mechanicznym Politechniki Łódzkiej, gdzie uzyskał tytuł magistra inżyniera w roku 1974. Po ukończeniu studiów politechnicznych rozpoczął w 1975 studia medyczne na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Łodzi. Dyplom lekarski uzyskał w roku 1981.
Zainteresowanie kardiochirurgią skłoniło kandydata do odbycia w trakcie studiów staży zagranicznych w klinikach kardiochirurgicznych w Belgii (Leuven) i Szwajcarii (Genolier).
Po uzyskaniu dyplomu lekarskiego prof. Jacek Moll rozpoczął pracę w Klinice Kardiochirurgii Instytutu Kardiologii Akademii Medycznej w Łodzi. W latach 1983-1986 przebywał na stypendiach naukowych w Stanach Zjednoczonych, których celem było prowadzenie badań doświadczalnych w zakresie arterializacji żył serca w Deborah Heart and Lung Center pod kierunkiem prof. P. Maroko i w Cedars Sinai Medical Center w Los Angeles pod kierunkiem prof. E. Cordaya. W tym czasie, łącząc posiadaną wiedzę z zakresu mechaniki i medycyny, Jacek Moll opracował własne modele mechanicznych zastawek serca, na które uzyskał dwa patenty w Stanach Zjednoczonych oraz wzór użytkowy w Polsce.
Prowadzone w trakcie stypendiów badania doświadczalne stały się podstawą do pracy doktorskiej obronionej w 1986 roku zatytułowanej „Badania doświadczalne nad ograniczeniem wielkości zawału u psa poprzez selektywną arterializację żył serca pod zmniejszonym ciśnieniem”.
W 1987 roku Jacek Moll uzyskał I stopień specjalizacji z chirurgii ogólnej oraz rozpoczął pracę w Klinice Kardiochirurgii Śląskiej Akademii Medycznej pod kierunkiem Zbigniewa Religii. W Klinice zajmował się początkowo leczeniem chirurgicznym choroby wieńcowej i przeszczepami serca, a następnie korekcją wrodzonych wad serca u dzieci w najmłodszym wieku.
W 1990 roku uzyskał II stopień specjalizacji z Kardiochirurgii oraz objął stanowisko ordynatora Oddziału Kardiochirurgii w Instytucie Pediatrii A.M. na bazie Szpitala Centrum Zdrowia Matki Polki w Łodzi, tworząc go od podstaw, a po przekształceniu w 1998 roku CZMP w Instytut pełni funkcję Kierownika Kliniki Kardiochirurgii.
Wprowadził do leczenia metodę korekcji anatomicznej u dzieci z przełożeniem wielkich pni tętniczych oraz korekcję metodą Rossa u dzieci z wadami zastawki aortalnej.
W 1999 roku na podstawie rozprawy „Korekcja anatomiczna w przełożeniu wielkich pni tętniczych (TGA) u noworodków i niemowląt z zastosowaniem własnych
modyfikacji chirurgicznych” otrzymał stopień doktora habilitowanego a następnie stanowisko docenta w Instytucie Centrum Zdrowia Matki Polki.
W 1992 roku Rektora A.M w Łodzi przyznał mu nagrodę II stopnia, natomiast w 1996 Ministra Zdrowia nagrodę indywidualną za „wkład w rozwój kardiochirurgii noworodka i niemowlęcia, a szczególnie za wprowadzenie metody korekcji anatomicznej z własnymi modyfikacjami u noworodków z przełożeniem wielkich pni tętniczych”.
W roku 1998 za pracę wykonaną w ramach współpracy z Politechniką Łódzką „Wytwarzanie nanokrystalicznego diamentu – biomateriału dla potrzeb medycyny” został wyróżniony przez Komitetu Badań Naukowych nagrodą „Nobel dla Polaka”.
W 2004 roku prof. Jacek Moll otrzymał honorowy tytuł Złotego Inżyniera od Przeglądu Technicznego.
Dorobek naukowy Profesora obejmuje 95 publikacji. Ponadto dorobek naukowy Jacka Moll obejmuje streszczenia opublikowane w materiałach naukowych zjazdów i konferencji.
Jest współzałożycielem Towarzystwa Przyjaciół Dziecka z Wadą Serca, które powstało w 1992 roku.
Jest członkiem następujących towarzystw: Lillehei Surgical Society, International Society for Cardiovascular Surgery, The European Association for Cardio-Thoracic Surgery, Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego, Akademii Inżynierskiej w Polsce.
Jest członkiem założycielem Polskiego Towarzystwa Kardio-Torakochirurgów oraz przynależy do zespołu redakcyjnego Kardiochirurgii i Torakochirurgii Polskiej
Od 2002 r. jest członkiem Rady Naukowej ICZMP.
W roku 2008 na wniosek pacjentów otrzymał Order Uśmiechu, którego uroczyste wręczenie odbyło się w styczniu 2010.
Pod koniec stycznia otrzymał tytuł Łodzianina Roku 2009.
Prof. Jadwiga Anna Moll: urodziła się 15.10.1949 w rodzinie lekarskiej w Łodzi. Po ukończeniu XXI LO im. B. Prusa w Łodzi podjęła studia na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Łodzi, gdzie w roku 1973 otrzymała dyplom z wyróżnieniem.
W 1974 rozpoczęła pracę w I Klinice Chorób Dzieci Instytutu Pediatrii, gdzie pracowała do 1990 roku. W tym samym roku Oddział Kardiologii został przeniesiony do Instytutu Centrum Zdrowia Matki Polki, gdzie w połączeniu z oddziałem kardiochirurgii stworzony został ośrodek kardiologiczno-kardiochirurgicznych. Prof. Jadawga Moll pełni funkcję Kierownika Pracowni Echokardiografii i Zastępcy Kierownika Kliniki Kardiologii.
Posiada specjalizację z zakresu pediatrii, kardiologii i kardiologii dziecięcej. W 1979 roku uzyskała stopień doktora nauk medycznych, doktora habilitowanego w 1998 a tytuł profesora w 2006.
Zainteresowania prof. Jadwigi Moll związane są przede wszystkim z diagnostyką wad wrodzonych serca u noworodków i niemowląt, przygotowania ich do korekcji wady, prowadzenia pooperacyjnego i oceny odległych wyników leczenia. Wprowadziła nowe metody diagnostyczne takie jak: echokardiografia przezprzełykowa w grupie najmłodszych pacjentów. Ściśle współpracuje z Kliniką Kardiochirurgii, opracowuje zasady kwalifikacji do operacji.
Jest autorem i współautorem 140 publikacji.
Prof. Jadwiga Moll jest pracownikiem naukowym oraz doświadczonym nauczycielem akademickim.
Jest współzałożycielem Towarzystwa Przyjaciół Dziecka z Wadą Serca, członkiem towarzystw naukowych – Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego, Polskiego Towarzystwa Pediatrycznego, Europejskiego Towarzystwa Kardiologów Dziecięcych.
Na wniosek małych pacjentów w roku 2008 prof. Jadwiga Moll została Kawalerem Orderu Uśmiechu, który został Jej wręczony w styczniu 2010 roku.
Jest żoną kardiochirurga Jacka Moll, mają czworo dzieci oraz pięcioro wnuków.
Wyróżnienie: Alicja Szewczyk
Specjalista pielęgniarstwa pediatrycznego, magister pedagogiki specjalnej – specjalność pedagogika integracyjna, pedagogika terapeutyczna, kursy dokształcające w dziedzinie pielęgniarstwa diabetologicznego. Zatrudnienie: pielęgniarka koordynująca w Klinice Chorób Metabolicznych, Endokrynologii i Diabetologii Instytutu Pomnik-Centrum Zdrowia Dziecka w Warszawie.
Pani Alicja jest przewodniczącą Stowarzyszenia: Polska Federacja Edukacji w Diabetologii od 2006 r., członkiem Federacji Europejskiej Pielęgniarek w Diabetologii FEND od 2006 roku, członkiem stowarzyszenia: Polskie Stowarzyszenie Pielęgniarek Pediatrycznych.
Najlepsza pielęgniarka – edukator w cukrzycy – 1996 rok. Nagroda Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego w konkursie na projekt edukacyjny PTD w kategorii „Projekt przygotowany przez pielęgniarkę” za „Metody edukacyjne i psychologiczne w leczeniu cukrzycy u dzieci i młodzieży”. Autorka wielu publikacji w czasopismach popularnonaukowych i zawodowych, wykładowca na kursach, specjalizacjach zatwierdzonych przez Centrum Kształcenia Podyplomowego Pielęgniarek i Położnych.
Zainteresowania: psychologia zdrowia, komunikacja interpersonalna, promocja zdrowia, edukacja w zakresie samo opieki, samokontroli w chorobach przewlekłych, zagadnienia etyki, istota i filozofia pielęgniarstwa.
w kategorii: środki publicznego przekazu oraz twórcy życia publicznego promujący edukację zdrowotną i społeczną
Nagroda: Pani Katarzyna Pinkosz
Katarzyna Pinkosz ukończyła polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim oraz podyplomowe studia Żywienie i Zdrowie w Instytucie Żywności i Żywienia. Rozpoczynała pracę w „Tygodniku Solidarność”, gdzie pisała na temat problemów społecznych oraz ochrony zdrowia. Od kilku lat pracuje w pismach poradnikowych dla rodziców: „Mamo to Ja”, „Przedszkolak”.
Publikuje również artykuły poświęcone tematyce społecznej m.in. w „Gościu Niedzielnym”, a także artykuły na temat zdrowia, praw pacjentów oraz reportaże o osobach, które mimo choroby czy niepełnosprawności dają sobie radę w życiu na łamach: „Na Zdrowie”, „Świat Lekarza”, „Manager Apteki”, „Świat Zdrowia”. W pracy stara się kierować rzetelnością, by móc spojrzeć na świat oczami drugiego człowieka. Pasje: góry i książki.
Wyróżnienie: Pani Joanna Szulc
Pani Joanna Szulc od blisko 14 lat pracuje jako dziennikarka. Pracowała w miesięcznikach: „Zwierciadło”, „Poradnik Domowy”, „Dziecko”, z czego większość jako dziennikarka zajmująca się tematyką zdrowia. Od 4 lat jest zastępcą red. nacz. w miesięczniku „Dziecko”, piszę głównie o zdrowiu i zdrowym żywieniu niemowląt oraz małych dzieci, a także o zdrowiu przyszłych mam. Sama jest mamą dwóch dziewczynek: Mai (lat 6) i Honoraty (2 lata).
Wyróżnienie: Pani Małgorzata Foremniak
Małgorzata Foremniak, polska aktorka, od 2005 roku Ambasador Dobrej Woli UNICEF. Należy do grona ponad 300 znanych na całym świecie osób: aktorów, muzyków, sportowców, którzy wspierają UNICEF. Ich głos jest głosem dzieci, które same są za słabe, by walczyć o swoje prawa. Ambasadorowie Dobrej Woli odwiedzają projekty UNICEF w krajach rozwijających się i biorą aktywny udział w zbieraniu funduszy na ich realizację. Wykorzystują swój talent i sławę, by walczyć o prawa najmłodszych i wspierać misję UNICEF. Pani Małgorzata Foremniak w 2006 r. wsparła kampanię na rzecz szczepień dzieci w Sierra Leone. Dzięki pomocy Darczyńców z całej Polski udało się zebrać 2 mln 700 tysięcy złotych i sfinansować trzyletni program szczepień przeciwko odrze w tym kraju.
Pani Małgorzata jest również Członkiem Rady Fundacji Spełniamy Marzenia „Aladyn”, w każdej wolnej chwili służy na rzecz pomocy chorym dzieciom i potrzebującym. Małgorzata Foremniak, wspierała również Onko – Olimpiadę, organizowanej wspólnie z fundacją Spełniamy Marzenia oraz fundacją ORIMARI.
w kategorii: nagroda specjalna
Nagroda specjalna: Fundacja TVN „nie jesteś sam”
Fundacja TVN „Nie jesteś sam” została założona w maju 2001 roku. Na czele Fundacji stoi Pani Bożena Walter, dla której,: „Fundacja to most pomiędzy tymi, którzy potrzebują pomocy, a tymi, których serca są otwarte na dawanie nadziei”.
Od lat Fundacja pomaga bohaterom TVN-owskich programów („Pod Napięciem”, „Rozmów w Toku”, „UWAGI!”, „Faktów”, czy fundacyjnych „Zielonych Drzwi” i in.). To tylko cząstka spraw podejmowanych przez Fundację. W drugiej kolejności reaguje na tysiące indywidualnych próśb przychodzących za pośrednictwem listów lub e-maili. Wszystkie podlegają dokładnej weryfikacji przeprowadzanej przez wyspecjalizowanych pracowników Fundacji. Fundacja bardzo często ma do czynienia z przejmującymi ludzkimi historiami, w których skomplikowane choroby łączą się z biedą. Pomaga ciężko chorym dzieciom, ale nie zapomina o ludziach starszych i samotnych. Wspiera osoby niesłyszące, dotknięte chorobami genetycznymi, pomaga niepełnosprawnym – finansuje turnusy rehabilitacyjne, kupuje wózki inwalidzkie, protezy kończyn. Na pomoc Fundacji TVN mogą liczyć także szpitale i ośrodki pomocy, tj. domy dziecka, ośrodki rehabilitacji. Poza tym Fundacja TVN „nie jesteś sam” zajmuje się zakupem sprzętu medycznego dla placówek medycznych. W zależności od posiadanych środków pomaga również w remontach specjalistycznych klinik w szpitalach.
Do tej pory Fundacja przekazała na cele charytatywne ponad110 000 000 złotych. Pod opieką Fundacji znalazło się już ponad 8 000 osób. Na pomoc indywidualną Fundacja TVN przekazała już prawie 40 000 000 złotych.
Obecnie Fundacja realizuje największy swój projekt – budowę pierwszego w Polsce Centrum Profilaktyki Nowotworów, które powstaje na terenie Instytutu Onkologii w Warszawie.
Obiekt ma być oddany w maju 2011 roku, na 10-lecie Fundacji. Centrum będzie przyjmować pacjentów z całej Polski. Powstanie nowoczesny, wolnostojący budynek o powierzchni 3 200 m2, w którym mieścić się będą przychodnie: profilaktyki raka piersi, układu rodnego (szyjki macicy), jelita grubego, górnego układu pokarmowego, profilaktyki skłonności genetyki (dziedziczność genów odpowiedzialnych za nowotwory – cytogenetyka), profilaktyki epidemiologii i prewencji nowotworów (zapobieganie rakowi płuc). Każdą z przychodni kierować będą wybitni, wyspecjalizowani w diagnostyce specjaliści. Pacjenci badani będą za pośrednictwem najnowocześniejszego sprzętu medycznego. Wizyty będą bezpłatne – refundowane przez Narodowy Fundusz Zdrowia.Koszt budowy Centrum to ponad 30 000 000 złotych.
Nagroda specjalna: Fundacja „Porozumienie Bez Barier”
Fundacja „Porozumienie Bez Barier”” została założona w 1997 roku. Działa nieprzerwanie doskonaląc formy i jakość udzielanej pomocy. W marcu 2004 roku otrzymała status Organizacji Pożytku Publicznego. Jej znakiem jest Motyl symbolizujący wiosnę, budzące się życie, nadzieję i radość. Statutowym celem Fundacji jest wspieranie działalności na rzecz inicjowania procesu zmian cywilizacyjnych i kulturowych tworzących ludziom warunki równych szans na drodze do ich rozwoju intelektualnego, zawodowego, społecznego i kulturalnego. Programy Fundacji napisało życie i wciąż je weryfikuje. Obok osób indywidualnych, wspierane są szpitale, hospicja, ośrodki rehabilitacji, stowarzyszenia i inne fundacje i placówki opiekuńczo – wychowawcze. W ramach najstarszego programu nazwanego „One muszą żyć” wspierane są szpitale, w których Fundacja dofinansowuje stanowiska przeszczepowe przeznaczone dla dzieci chorych na białaczkę.
Największym dobrem Fundacji dla ciężko chorych dzieci z regionu gdańskiego i całego Pomorza było oddanie w 2005 roku budynku szpitala – Oddziału Hematologii i Onkologii Dziecięcej Kliniki Pediatrii, Hematologii, Onkologii i Endokrynologii Instytutu Pediatrii AMG, zaprojektowanego i zbudowanego przez Fundację od fundamentów. Akademia Medyczna w Gdańsku może dziś poszczycić się pięknym budynkiem, w którym bardzo ciężko chore dzieci znajdują siłę i motywację do walki o własne życie i zdrowie.
Fundacja stworzyła program Motylkowe Szpitale, dzięki któremu udało się w dużej mierze zmienić szaro-białą, ponurą szpitalną rzeczywistość oddziałów dziecięcych w kolorowy, bajkowy świat. Dzięki kolorom dzieciom łatwiej godzić się z otaczającą ich rzeczywistością (bolesnymi zabiegami operacyjnymi, kroplówki, badaniami).
W ramach programu Otwórzmy Dzieciom Świat Fundacja organizuje wyjazdy do atrakcyjnych miejsc i regionów świata. Głownie adresuje te wyjazdy do dzieci osieroconych przez ojców, którzy zginęli na posterunku pracy. Dofinansowujemy także turnusy rehabilitacyjne dla dzieci przewlekle chorych i niepełnosprawnych.
Przy Fundacji działa również Fundusz Pomocy Młodym Talentom Jolanty i Aleksandra Kwaśniewskich, który służy pomocą stypendialną szczególnie utalentowanym uczniom, głównie niepełnosprawnym oraz z rodzin biednych. Do najbardziej głośnych projektów Fundacji należą coroczne akcje edukacyjne, np.Możesz zdążyć przed rakiem, Miej serce i dbaj o serce, Co każdy duży chłopiec wiedzieć powinien. Akcje mają na celu propagowanie wśród społeczeństwa zdrowego trybu życia i popularyzowanie w przystępny sposób wiedzy o zapobieganiu chorobom cywilizacyjnym. Fundacja współpracuje z wieloma krajowymi i międzynarodowymi organizacjami pozarządowymi.
Nagroda specjalna: Danuta Postolska
Danuta Postolska – dziennikarka Pierwszego Programu Telewizji Polskiej. Od 18 lat pracuje w redakcji Teleexpresu i zajmuje się problematyką medyczną. Jest autorką licznych reportaży społecznych i medycznych.
Współautorka programu „Zdrowie na Żywo” i „Sposób na Zdrowie”.
W 2000 r. otrzymała nagrodę Ogólnopolskiego Związku Zawodowego Lekarzy za pomoc w reformowaniu ochrony zdrowia w Polsce, w 2002 r. nagrodę „Ślimakowa” – podziękowanie Instytutu Fizjologii i Patologii Słuchu za pomoc w tworzeniu Międzynarodowego Centrum Mowy i Słuchu w Kajetanach pod Warszawą.
W 2005 r. otrzymała odznaczenie Lotniczego Pogotowia Ratunkowego za krzewienie idei ratownictwa, w 2006 r. uhonorowana „Czerwoną Kokardą” przez Polską Fundację Pomocy Humanitarnej „Res Humane” za zaangażowanie w walce z AIDS.
W 2007 r. otrzymała wyróżnienie od Fundacji Urszuli Jaworskiej za profesjonalny przekaz medialny i pomoc chorym na białaczkę.
Honorowy członek Polskiego Towarzystwa Ultrasonograficznego.