W czasie trwania profesji czasowej, bardzo ważna jest formacja filozoficzna i teologiczna. Dla kandydatów do kapłaństwa program studiów jest ustalony w „Ratio studiorum” i w statucie Prowincji. Nasi Klerycy studiują w Wyższym Metropolitarnym Seminarium Duchownym w Warszawie.
Klerycy kamiliańscy powinni odznaczać się umiłowaniem studium, kultury, których celem jest przygotowanie osób otwartych na zrozumienie tego, co niepokoi dzisiejszy świat, aby szukali na to odpowiedzi, poprzez wykorzystywanie różnych form apostolstwa odpowiadających duchowi czasu.
Studia folozoficzno-teologiczne, ale również i te związane z przygotowaniem specjalistycznym w dziedzinie naszej posługi, powinny być włączone w plan formacyjny, aby stawały się narzędziem wzrastania w wymiarze nie tylko intelektualnym, ale także duchowym i zakonnym. Aby osiągnąć ten cel, dobrze jest uzupełniać je poprzez wybór specyficznych dziedzin, dotyczących „wartości i znaczenia kamiliańskiego życia zakonnego, którym jest naśladowanie Chrystusa miłosiernego, braterstwo, posługa ludziom cierpiącym, świadectwo i w szerszym ujęciu znak Królestwa Bożego. Pogłębiając coraz bardziej charyzmat i misję Zakonu (zakonnicy) będą mogli lepiej zrozumieć, że ich życie jest poświęceniem się w służbie dla chorych i praktykowaniem miłosiernej miłości” (K 75).
Czas klerykatu, to nie tylko zdobywanie wiedzy. W tym czasie, jak zalecają nasze Konstytucje i Zarządzenia Prowincjalne, klerycy pod opieką magistra mają starać się o głębsze zrozumienie i wprowadzenie w życie wymogów kamiliańskiego powołania, poprzez odpowiedzialną wierność obowiązkom złożonej już profesji. Nie wystarczy bowiem przekroczyć próg klasztornej furty i przywdziać habit z czerwonym krzyżem, aby stać się kamilianinem. Do tego trzeba czasu i wytrwałej pracy, która ma całego człowieka przemienić i ukształtować w duchu Zakonu Posługujących Chorym. Poprzez okres studentatu, klerycy odbywają regularne spotkania formacyjne, rekolekcje, pielgrzymki, braterskie rozmowy z magistrem i współbraćmi odpowiedzialnymi za ich powołanie, a nade wszystko przez modlitwę oraz życie wspólnotowe ożywiane coraz dojrzalszym przeżywaniem ewangelicznych rad ubóstwa, posłuszeństwa i czystości budują swoje powołanie zakonne do zycia w Zakonie OO. Kamilianów.
Po czwartym roku studiów klerycy, którzy są do tego gotowi, składają profesję wieczystą, a następnie na piątym roku studiów przyjmują święcenia diakonatu. Okres formacji studentackiej kończy się przyjęciem święceń prezbiteratu, po których ojcowie neoprezbiterzy są posyłani przez prowincjała do różnych domów naszej prowincji aby tam już realizować posługę kamiliańską w duchu założyciela naszego Zakonu – św. Kamila.
Jeśli chciałbys wiedzieć więcej o codziennym życiu kleryków i chciałbys z nami nawiązać znjomość napisz: